Dział I. Przepisy ogólne
    Art. 1. Obie układające się strony zobowiązują się natychmiast po podpisaniu Układu niniejszego przystąpić do jak najrychlejszej repatriacji wszystkich znajdujących się w granicach ich terytoriów zakładników, jeńców cywilnych, osób internowanych, jeńców wojennych, wygnańców, uchodźców i emigrantów. [...]
   Dział III. Organizacja powrotu do kraju
   Art. 21. Rejestrację osób, podlegających repatriacji, wyszczególnionych w artykule 1 Układu niniejszego, i zestawianie spisów transportowych uskuteczniają właściwe urzędy państwa wysyłającego.
    Wymienionym osobom przysługuje prawo zwracania się bez przeszkód do Komisji Mieszanej i Delegacji swego Rządu, jak również porozumiewania się z niemi za pośrednictwem poczty i telegrafu na zasadach ogólno-państwowych. [...]
    Art. 28. Wymianie podlegają wszyscy jeńcy wojenni, zarówno żołnierze jak i oficerowie, dowódcy i komisarze, w myśl zasady: wszyscy za wszystkich.
    Liczba wysyłanych tygodniowo do kraju jeńców wojennych winna wynosić nie mniej niż 1.500 jeńców wojennych, przy czym ogólna cyfra repatriowanych wszystkich kategorii, 4.000 ludzi tygodniowo, nie może być w żadnym razie zmniejszona do zupełnego wyczerpania wszystkich kategorii repatriantów i w razie wyczerpania innych kategorii powinna składać się całkowicie z jeńców wojennych.
    Przede wszystkim winni być wysłani jeńcy wojenni, chorzy i inwalidzi oraz te grupy i kategorie jeńców wojennych, które znajdują się w niewoli w najgorszych warunkach utrzymania.